Handel moet kansen creëren, geen angsten voeden. Laat dat laaste net zijn wat de handesloorlogen veroorzaken. Als kleine kmo mte dunne marges vole je elke schok direct.

De dreiging van nieuwe invoertarieven, het afbreken van multilaterale akkoorden en het destabiliseren van de wereldhandel zijn voor menig bedrijfsleider geen abstracte beleidsdossiers. Ze raken rechtstreeks de leefwereld van zelfstandigen die elke dag zelf hun activiteiten organiseren en dragen.

Protectionisme klinkt voor sommigen aantrekkelijk: nationale economieën “beschermen”, jobs behouden, buitenlandse invloed afremmen. Maar in de praktijk creëert het vooral onzekerheid, instabiliteit en uitsluiting. Wie exporteert, is afhankelijk van open grenzen, duidelijke douaneregels en betrouwbare handelspartners. Extra importheffingen of protectionistische maatregelen betekenen vertragingen, hogere kosten en verloren deals. Bovendien zullen prijsstijgingen ertoe leiden dat consumenten hun bestaande producten langer blijven gebruiken, wat de vraag nog verder doet dalen.

Ook stijgende brandstofprijzen, duurdere vluchten en geopolitieke spanningen werken onmiddellijk door. Als kleine kmo met dunne marges voel je elke schok direct.

Econoom Paul De Grauwe waarschuwde onlangs dat Trumps plannen gevaarlijker zijn dan de protectionistische wetgeving uit de jaren dertig, die toen heeft bijgedragen aan een wereldwijde depressie. Zijn scherpe vergelijking met een ‘maffiabaas’ die met dreigementen onderhandelt, is helaas pijnlijk accuraat. In een dergelijk klimaat bepaalt niet langer de markt, maar de macht.

De EU moet dringend haar positie herzien. In plaats van krampachtig achter Amerika of China aan te hollen, moet Europa zijn strategische autonomie versterken. Dat betekent: stabiele toegang creëren tot groeimarkten in Afrika, Zuid-Amerika en Azië, waar de behoefte aan mobiliteit stijgt. En investeren in eerlijke, duurzame handelsrelaties die kleine ondernemers niet opofferen aan geopolitieke machtsspelletjes.

Handelsoorlogen zijn geen abstracte discussies aan vergadertafels. Ze bepalen of mensen zoals ik hun gezin kunnen onderhouden. Ze bepalen of jonge ondernemers nog durven dromen van groei en toekomst. Hoog tijd dus dat die realiteit weer centraal komt te staan in het economische debat. Handel moet opnieuw kansen creëren, geen angsten voeden.

Bron: Het Belang van Limburg